Dag 15 Zaterdag 30-8-'08 Naar Bayanzag van de Dinosaurussen

15 Zaterdag 30-8-’08 Naar Bayanzag, van de Dinosaurus Skeletten

Toen ik gisteren in mijn gertje zat, dacht ik wat hoor ik toch voor een gemekker, en geroep. Ik deed de deur een beetje open en meteen had ik twee geitekoppies binnen, die zeiden, mogen we er in dit is ook geen weer voor ons. Ik wilde mijn camera pakken, maar voor ik een foto kon maken, dreef de herder ze al weer verder.
Vanmorgen was ik om half zes al op, ik rende in pyjama met vest naar het toilet, er stond een ijzige wind, en het was nog donker. Er brandde nergens licht. Maar toen ik bij de douches keek was er wel lauw water, daar ben ik toen maar meteen onder gesprongen. Daarna koffers gepakt en net toen ik daarmee klaar was, kwam Jelle kijken, hoe ver ik was, en nam meteen mijn koffers mee. Wat een service! Het ontbijt stond al op tafel. We zouden samen met de Duitsers optrekken, zo mochten er problemen komen, hadden wij en ook zij versterking. De wegen waren min of meer begaanbaar, veel water was al weer weggezakt.
We kwamen bij de Grand Canyon, tenminste daar leek het op. Dat was de plaats, waar de dinosaurus skeletten waren gevonden. Er stonden wat kraampjes, met een schattig klein meisje, ik denk 2 jaar, die hallo riep, ze wordt vast later een top model.
Ik dacht net, dat ik een draagzak voor mijn waterfles wilde hebben, en wat zag ik, daar hing een echte Mongoolse waterfles zak, en voor 10000 Rugtugs was die voor mij, ongeveer 6 €. Er stonden ook 2 of 3 Australische auto’s. Ze hadden heel Afrika al doorkruist en gingen nu, geloof ik ook naar Beijing. Ze waren al 9 maanden van huis.
Bij die kraampjes kwam iedereen tesamen. Het werd er zelfs nog druk, maar wij gingen weer verder. Soms reden we dwars door alles heen, geen spoor te bekennen. En dan stond er weer een hele lange rij met telefoonpalen. We kwamen ook allerlei diertjes tegen, krekels hagedisjes en zelfs een schattig groen padje.
In de verte waren de toppen van de bergen nog met sneeuw bedekt, dat was een prachtig gezicht.
Tijdens de lunch werd het steeds warmer, echt vestje uit, vestje aan. We kregen vis uit blik met augurken, een salade, brood en soep. Sommigen gingen zonnebaden.
Verder op onze tocht passeerden we nog verschillende gers. We zagen ook veel patrijzen, maar die vlogen zo snel weg, dat het ons niet lukte om ze te fotograferen.
We bezochten een Budistisch klooster, waarvan het grootste deel nog een ruïne was. Ook weer de Stalinisten die dat vernietigd hadden, Kees en ik werden er een beetje droevig van.
Er waren 3 monniken, die daar als kind op school waren geweest, en die waren begonnen met het opbouwen van de tempel, die ziet er nu weer goed uit. Er wonen nu weer 20 monniken, waarvan 4 leraren en 16 leerlingen.
Het werd toch echt tijd om een veldje voor onze tentjes te zoeken, we vonden een prachtige locatie bij een riviertje. Eerst gingen we een verkennings wandeling maken en daarna de tenten opgezet, dan gingen we eten en de sterren bestuderen. We zagen de Grote Beer, maar de rest liet zich nog niet duidelijk zien. Totdat ik ’s nachts nog even de tent uitging, en het sterrenbeeld de Orion heel duidelijk kon zien. In ieder geval had ik heerlijk geslapen, tot 6 uur, want toen liep de wekker af.