Dag 2 Zondag 17-8-'08 Moskow

Dag 2 Zondag 17-8-2008 Moskou

Om 8 uur zaten we aan het ontbijt, er ging iets verkeerd, want mijn stifttand schoot er uit, en niemand begreep wat er aan de hand was. Jelle bracht mij naar een soort medische dienst in het hotel. Maar ze begrepen ons niet, totdat ik mijn tand toonde, ja toen viel het kwartje, maar desondanks kon niemand ons helpen. Dan maar gevraagd of er al iets over mijn slaapzak bekend was. Nee, ook dat niet.
Vandaag was de rest van Moskow aan de beurt, en dus gingen we naar het Kremlin, dat een verzameling is van prachtige paleizen, kerken en gebouwen, binnen een grote muur. Ik nam een audiotour, moest daar wel even mee om leren gaan, stond dus eerst bij de verkeerde kerk, en snapte daardoor de uitleg niet. Dan maar weer opnieuw begonnen, en nu ging het goed, ik vond dat echt een succes. De binnenkant van de Kathedraal was van onder tot boven met fresco’s versierd. Ook de buitenkant, de tulbanden of koepels op de daken waren schitterend met veel goud.
Wij hadden om half drie in het park afgesproken. Daar heb ik een hotdog en een ijsje genomen, en me daarna op het gras neergevleid, en ben als een blok in slaap gevallen. Onbewust, hoor je ver weg, toch de geluiden om je heen, en ineens hoorde ik Nederlandse stemmen vlak naast mijn oor. Ik was meteen wakker, en ja hoor de hele groep zat rondom.
Na de rust gingen we langs het park, waar gedanst werd, naar een mooie drukke winkelstraat, maar in de zijstraat zag je meteen, dat wat je helemaal niet wilde zien, dronkenschap, drugs, verloedering, we liepen maar snel door en wie kwamen we daar tegen, Hari Krishna met veel muziek en dans. Aan het begin van de straat zaten de tekenaars en de schilders, maar verder waren er ook terrasjes. Daar gingen we wat gebruiken. Ik was de enige, die alleen maar espresso nam, maar wel met slagroom. Heerlijk, het was dan ook een Italiaans restaurant. Ik ging met Linda, Rolf en José richting winkelcentrum. Onderweg kwamen we twee oude bekenden tegen, vrienden, nee dat niet, maar de tijd heelt immers alle wonden.. Stalin en Lenin broederlijk naast elkaar, en ik mocht zomaar tussen hun in gaan zitten. Na deze hernieuwde kennismaking was het nu echt tijd voor het winkelcentrum. Zoiets moois had ik nog nooit gezien, het leek wel Venetië. Lange arcades en daarboven weer, met de meest dure winkels, alleen maar schoenen met naaldhakken.
Op straat zag ik ook meisjes met mini mini rokjes en hele hoge naaldhakken eronder. Af en toe zag je dan een oud vrouwtje met een hoofddoekje ertussen, maar dat wordt echt minder.
Ik wilde naar de rivier Moscow, waar de stad zijn naam aan dankt, en de anderen wilden naar de metrostations.
Het was een flinke rivier, nadat ik er een stuk langs gelopen had ging ik weer richting het rode plein. Ik nam de trolleybus, maar had geen kaartje, een vriendelijke Rus (zijn er echt ook nog) stak zijn kaartje in de machine, maar na 2 haltes moest ik er weer uit. Ik liep langs het rode plein. Jonge mensen zaten op het terras, maar ze keken blasé. Waren dat de nieuwe rijken, het leek wel zo. En dan met de metro naar huis. Het was nog wel even opletten, waar ik er uit moest. Die namen zijn zo vreemd geschreven, dat ze haast niet te lezen zijn. Ik had al tegen Jelle gezegd, als ik er om 12 uur niet ben mag je de politie bellen. Maar ik vond gemakkelijk de weg naar het hotel terug. Op straat zag alles er nu schoon en opgeruimd uit.
Ik was net een half uurtje op mijn kamer, toen Jelle aanklopte, ik dacht dat hij controleerde of ik al binnen was, maar nee zo ver ging zijn zorg weer niet, hij bracht mijn paspoort terug.