Trans Syberian Express 16-8-2008 Landsmeer – Moscow Zaterdag dag 1

Op Schiphol kennis gemaakt met de andere 6 leden van de groep en Jelle Alsemgeest de begeleider van onze Djosergroep. Het lijkt mij een leuk stel mensen. Natuurlijk ben ik weer de oudste, maar never mind. Nog even voor een scan kaartje gewinkeld. Om half tien vertrok het vliegtuig en begon het avontuur. Na een rustige vlucht van twee en half uur landden we bij Moskou, waar we door een muziekcorps en de pers met videocamera’s werden opgewacht. Op een dergelijke ontvangst hadden we niet gerekend, maar bij nader inzien bleek het om een worstelaar te gaan, die een Olympische gouden medaille in Peking had gewonnen. Nog even op de bagage gewacht, maar na een poosje was dat er ook, behalve mijn slaapzak en mijn hemelsblauwe zuiver zijde lakenzak. Het kostte heel veel tijd om al die formulieren goed in te vullen, vooral door de gebrekkige kennis van Engels of Duits van het luchthaven personeel. De oorzaak was, dat het vliegtuig te zwaar was geladen en dat er een gedeelte van de bagage in Amsterdam was achtergebleven. Er was dus nog hoop.
Een gids haalde ons op en bracht ons bij de bus, die ons naar het hotel bracht. Een groot hotel een beetje in een buitenwijk. Ik zat op de 25ste etage. Een nette kamer helemaal voor mij alleen. José, die ook alleen was had voor een enkele kamer extra betaald en zo bleef ik over, wat een luxe.
Dan kwam het moment, dat we elkaar even vertelden, wie we waren en waarom de Trans Syberian Express. Er waren 2 jonge stellen, Erik en Nicolien en Rolf en Linda, dan Kees,
58 jaar, die zoals later zou blijken, het vermogen had zich volkomen onzichtbaar te maken om dan later weer op twee plaatsen tegelijk te zijn, en dan José , die 47 was en ook alleen. De magie en de afwisseling waren wel de hoofdredenen om deze reis te maken.
We besloten om gezamenlijk met de metro de stad in te gaan, daar iets te eten en het Rode Plein te bezoeken.
De metrostations alleen waren al een bezichtiging waard. Ze zijn prachtig met beelden en reliëfs versierd. We kwamen meteen in het centrum terecht met allemaal souvenir tentjes. Matruskapoppetjes en nog veel meer. Het rode plein was schitterend, ik had nog nooit zoiets moois gezien. De Basil’s Basiliek met al die verschillende kleuren op dat hele grote plein met de rode muur van het Kremlin, wat een schoonheid. Maar schoonheid maakt hongerig, en het was ook tijd voor het avond eten. Een Italiaans restaurant buiten onder een soort luifel, zag er goed uit. Ik nam iets Russisch, menneli of zo iets (ravioli) met sauercream en tomatensaus. De rest nam salade ook een bord vol. Het was allemaal lekker.
Dan weer terug naar het plein, nu in een hele andere sfeer. Een groot gebouw stond compleet met kerstverlichting. Om het geheel nog mooier te maken, stond de maan vol aan de hemel. De andere gebouwen stonden ook in de schijnwerpers. We bleven maar foto’s nemen. Maar uiteindelijk wilden we terug naar ons hotel. Natuurlijk met de metro. Nu nog even uitzoeken waar we eruit moesten, maar ondanks ons plattegrondje ging dat fout. Ik zag het station voorbij flitsen, inderdaad we waren een halte te ver gereden. Na een beetje gepuzzel terug in de metro. Nu was het goed. Wel een vies gribus buurtje om doorheen te lopen, maar dat kwam, omdat het zaterdag avond was. Snel naar de kamer, en een uurtje rommelen om mijn draai te vinden. Wat niet helemaal lukte, ik miste mijn slaapkuiltje.